Hiszpańskie podatki od majątku. Na co muszą zwrócić uwagę właściciele nieruchomości? [ANALIZA PRAWNA]

W ostatnich miesiącach nastąpił widoczny wzrost liczby kontroli, prowadzonych przez hiszpańską Agencję Podatkową wobec osób fizycznych, będących właścicielami nieruchomości. Urzędnicy szczególnie wnikliwie przyglądają się obowiązkowi składania i rozliczania dwóch podatków: podatku majątkowego (Impuesto sobre el Patrimonio – IP) oraz Tymczasowego Podatku Solidarnościowego dla Dużych Majątków (Impuesto Temporal de Solidaridad a las Grandes Fortunas – ITSGF). Przeczytajcie analizę prawną, przygotowaną przez kancelarię LTA (Łukasz Tkaczyk & Asociados).

Podatek majątkowy: kogo dotyczy i na jakich zasadach?

Kontrole, realizowane przez hiszpańskie organy administracji skarbowej, obejmują w szczególności nierezydentów posiadających nieruchomości na terytorium Hiszpanii, którzy co prawda dotychczas wywiązywali się z obowiązku składania corocznych deklaracji z tytułu podatku dochodowego od nierezydentów (formularz 210), wynikającego z przypisanych dochodów z tych nieruchomości, jednak nie zwracali szczególnej uwagi na progi podatkowe lub możliwość występowania innych zobowiązań podatkowych.

Jak wskazują eksperci kancelarii Łukasz Tkaczyk & Asociados, podatek majątkowy to hiszpańska danina państwowa, której celem jest opodatkowanie wartości netto majątku osoby fizycznej na dzień 31 grudnia każdego roku. W przypadku nierezydentów podatek ten obowiązuje na zasadzie „obowiązku rzeczywistego”, czyli obejmuje wyłącznie aktywa zlokalizowane w Hiszpanii – m.in. nieruchomości, środki na rachunkach bankowych, inwestycje finansowe czy udziały w spółkach.

Podstawowe zasady wynikające z ustawy to:

• kwota wolna od podatku: 700 000 euro,
• zwolnienia: m.in. dla aktywów i praw związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną w Hiszpanii,
• stawka: progresywna – od 0,2% do 3,5% – zależna od wspólnoty autonomicznej.

Warto podkreślić, że polityka podatkowa w tym zakresie jest mocno zróżnicowana – zależnie od wspólnoty autonomicznej. Niektóre regiony, jak Andaluzja czy Madryt, wprowadziły 100% bonifikatę od podatku majątkowego, aby przyciągnąć inwestycje. W praktyce oznacza to, że podatek ten nie jest stosowany w Madrycie (od 2015 r. w przypadku nierezydentów) oraz w Andaluzji (od 2022 r.) – pod warunkiem, że nie podlegają innym, nadrzędnym przepisom.

Zobacz także:

Andaluzja jeszcze bardziej przyjazna dzięki zmianom podatkowym

Wynajem nieruchomości w Hiszpanii a podatki w Polsce. Jak rozliczyć się z fiskusem?

Rządowa odpowiedź na regionalne ulgi

Aby zniwelować wpływ bonifikat, stosowanych przez część wspólnot autonomicznych, w 2022 r. rząd ustanowił na szczeblu centralnym Tymczasowy Podatek Solidarnościowy dla Dużych Majątków (ITSGF). Ma on charakter „obowiązku rzeczywistego” i dotyczy osób fizycznych, których majątek netto w Hiszpanii przekracza 3 000 000 euro na dzień 31 grudnia każdego roku.

Początkowo planowany na lata 2022-2023, podatek został przedłużony na czas nieokreślony od 2024 r., aż do kompleksowej reformy systemu opodatkowania majątku.

Podstawowe zasady:

• zakres: majątek w Hiszpanii o wartości powyżej 3 mln euro,
• stawka: progresywna – od 1,7% do 3,5%,
• deklaracja: formularz 718 – składany wyłącznie online w terminie od 1 do 31 lipca.

Nierezydenci, ustawa Beckhama i polscy inwestorzy

Osoby objęte specjalnym reżimem podatkowym dla pracowników przeniesionych do Hiszpanii (tzw. ustawa Beckhama) i rozliczające się na podstawie podatku dochodowego od nierezydentów (IRNR) podlegają wyłącznie „obowiązkowi rzeczywistemu” – zarówno w odniesieniu do podatku majątkowego (IP), jak i Tymczasowego Podatku Solidarnościowego dla Dużych Majątków (ITSGF) – wyłącznie od majątku zlokalizowanego w Hiszpanii – przez okres obowiązywania tych podatków. Oznacza to, że płacą podatek wyłącznie od majątku znajdującego się w Hiszpanii, bez względu na majątek za granicą.

Dla pozostałych nierezydentów (nieobjętych ustawą Beckhama), kwestie opodatkowania IP oraz ITSGF mogą podlegać postanowieniom umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (CDI) – zawartych przez Hiszpanię z innymi państwami. W przypadku Polski i Hiszpanii umowa taka nie wymienia zarówno podatku majątkowego (IP), jak i Tymczasowego Podatku Solidarnościowego (ITSGF). Oznacza to, że polscy właściciele nieruchomości (nierezydenci) w Hiszpanii bez wyjątku podlegają powyżej omawianym zasadom. Co więcej, opodatkowaniu podlegają również udziały w spółkach, których aktywa składają się w ponad 50% z nieruchomości położonych w Hiszpanii.

Kontrole i konieczność planowania podatkowego

Ostatnie kampanie kontrolne hiszpańskiej Agencji Podatkowej pokazują, że właściciele nieruchomości – szczególnie nierezydenci – powinni dokonać rzetelnej analizy swojej sytuacji podatkowej. Wczesne zaplanowanie rozliczeń pozwala zidentyfikować ryzyka, zoptymalizować obciążenia oraz uniknąć kosztownych niespodzianek.

Kancelaria Łukasz Tkaczyk & Asociados, specjalizująca się w doradztwie dla polskich inwestorów w Hiszpanii, oferuje indywidualną analizę sytuacji podatkowej oraz doradztwo w tym zakresie – zarówno w prostych przypadkach osobistego posiadania nieruchomości, jak i w ramach złożonych struktur spółek międzynarodowych.

Kontakt z doradcą podatkowym przed końcem roku podatkowego może oszczędzić wiele problemów, a w obecnych realiach jest wręcz koniecznością.